🦫 Nadczynność Tarczycy U Dziecka Forum

79 poziom zaufania. TSH czyli tyreotropina jest hormonem wydzielanym przez przysadkę mózgową. Wysokie stężenie TSH świadczy o niedoczynności tarczycy. Niedoczynność tarczycy charakteryzuje się objawami tj. wysuszona skóra, szczególnie na łokciach i przedramionach. Poza tym może wystąpić obrzęk związany z nagromadzeniem wody w Nadczynność tarczycy stanowi dość duże zagrożenie zarówno dla dziecka, jak i matki. Nieleczona nadczynność tarczycy w ciąży może doprowadzić do pojawienia się nadciśnienia w ciąży, a w konsekwencji nawet do wystąpienia stanu przedrzucawkowego i rzucawki. U płodu nadczynność tarczycy przyczynia się do zaburzeń wzrastania. Wrodzona niedoczynność tarczycy to choroba, której istotą jest wytwarzanie hormonów przez gruczoł tarczowy w ilości, która nie wystarcza do prawidłowego rozwoju płodu oraz narodzonego dziecka. Hormony tarczycy mają bowiem kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju ośrodkowego układu nerwowego, a także regulują procesy Nadczynność tarczycy u kobiet ciężarnych Nadczynność tarczycy zdarza się również kobietom ciężarnym. Należy jednak wiedzieć, że nawet u 20% ciężarnych kobiet stwierdza się obniżony poziom TSH - jest to jednak zjawisko uznawane za fizjologiczne, jeśli poziomy hormonów tarczycy i przeciwciał tarczycowych pozostają w normie. 5. Aby zdiagnozować nadczynność trzeba zrobić badanie tarczycy; 6. Nadczynność tarczycy bywa utajona; 7. U osób powyżej 55. roku życia z subkliniczną nadczynnością tarczycy stwierdza się wyższe ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera i demencji starczej; 8. Nadczynność tarczycy może doprowadzić do śmierci; 9. Mężczyźni chorujący na niedoczynność tarczycy mogą cierpieć na impotencję. U pacjentów obu płci często obserwuje się spadek libido i brak zainteresowania seksem. Poza tym, bardzo często osoby chore na niedoczynność tarczycy miewają problemy z koncentracją, a ich pamięć się pogarsza. Objawy niedoczynności tarczycy można Nadczynności tarczycy idiopatyczną, która wynika z przyjmowania nadmiernej ilości hormonów tarczycy. Tego typu nadczynność często rozwija się po operacjach wykonywanych w okolicach gruczołu tarczycowego. Objawy nadczynności tarczycy. Wśród objawów nadczynności tarczycy znajdują się: utrata masy ciała (pomimo zwiększonego Kontrolują one aktywność wszystkich komórek w ciele, dlatego mają tak duży wpływ na ich rozwój, wzrost czy metabolizm. Podstawowymi hormonami tarczycy są tyroksyna i trójjodotyronina. Gdy ich poziom spada – przemiana materii spowalnia, natomiast gdy poziom hormonów wzrasta - wszystkie procesy w organizmie gwałtownie przyspieszają. Nadczynność tarczycy jest rzadkim schorzeniem u dzieci, ale może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Nieprawidłowo rozpoznana lub nieleczona, może wpływać na proces wzrostu i rozwoju. W 95% przypadków przyczyną nadczynności tarczycy jest autoimmunologiczna choroba Gravesa-Basedowa. Jod, który tarczyca wykorzystuje do produkcji hormonu tarczycy. Zbyt dużo jodu w diecie może zwiększyć produkcję tyroksyny. Wapń i witamina D są niezbędne, ponieważ nadczynność tarczycy może powodować problemy z gęstością mineralną kości. Żywność i napoje zawierające kofeinę mogą nasilać objawy nadczynności tarczycy. Hej!od niedawna zdiagnozowano u mnie nadczynnośc tarczycy (TSH 0,005, ft3 i ft4 pozawyżane)wylądowałam w szpitalu na zwykłą pokrzywkę , która jak Nadczynność tarczycy. Jak z tym żyć - Forum o ciąży, porodzie i macierzyństwie | Zapytajpolozna.pl Nadczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca wytwarza zbyt dużo hormonów. W efekcie dochodzi do przyspieszenia procesów metabolicznych, co objawia się, między innymi, szybką utratą masy ciała, niewielkim drżeniem dłoni i palców oraz szybkim lub nieregularnym biciem serca. A to jeszcze nie wszystkie problemy. mUqVw. Druga część artykułu dla lekarzy i studentów medycyny poświęconego nadczynności tarczycy omawia wyniki badań laboratorynych typowych dla różnych postaci hipertyreozy oraz aktualne metody leczenia laboratoryjneU pacjenta z nadczynnością tarczycy w badaniach dodatkowych przede wszystkim charakterystyczna jest supresja TSH do bardzo niskich – nieoznaczalnych wartości. Zazwyczaj podwyższone są też oba hormony tarczycy (fT4 i fT3), choć zdarza się tylko podwyższenie T3 (fT3).Z całą stanowczością należy jednak podkreślić, że umiarkowane podwyższenie stężenia T3(fT3) przy prawidłowym stężeniu TSH nie świadczy o nadczynności tarczycy! Pacjenci z taką konstelacją wyników kierowani są do endokrynologów jako nadczynność tarczycy, podczas gdy przyczyną takiego stanu najczęściej jest niedobór jodu. Wyjątkowo, w guzach przysadki wydzielających TSH podwyższone są TSH i fT4, jest to jednak bardzo rzadka badania biochemiczne w tyreotoksykozie wskazują na podwyższenie aktywności transaminaz, bilirubiny, niedokrwistość normocytarną, normobarwliwą, leukopenię z limfocytozą, wzrost stężenia wapnia w surowicy krwi, podwyższenie aktywności fosfatazy zasadowej, hiperkalciurię, obniżone stężenie magnezu, obniżoną tolerancję glukozy, umiarkowaną hiperglikemię oraz zmniejszenie stężenia oznaczeń TSH i hormonów tarczycy dla potwierdzenia rozpoznania wykonuje się oznaczenia przeciwciał TRAb i cytotoksycznych (antytyreoperoksydazowe, antytyreoglobulinowe) oraz wykonuje badania obrazowe (USG tarczycy, ewentualnie scyntygrafia), a w przypadku zmian guzowatych biopsja (BACC). W obrazie ultrasonograficznym tarczycy w ch. G-B stwierdza się wole i obniżoną echogeniczność gruczołu. Zmiany guzowate należy zbioptować. Najczęściej są to łagodne gruczolaki, ale obserwowano również wysokozróżnicowane raki tarczycy będące przyczyną Graves-Basedowa – postać noworodkowaJest ona bardzo rzadka (1:25 000 ciąż). Powstaje w wyniku przechodzenia z krwi matki przez łożysko przeciwciał przeciwko receptorom dla TSH stymulujących tarczycę płodu lub noworodka. Objawy zwykle są przejściowe i cofają się w 2-3 miesiącu życia, ustępując całkowicie po 6 przejściowa występuje u około 2% noworodków matek z ch. G-B. Bardzo rzadko występuje postać trwała, zwana nieautoimmunizacyjną nadczynnością tarczycy przebiega ciężej z wyższą śmiertelnością. Noworodki takie rodzą się przedwcześnie lub o czasie, ale z obniżoną masą ciała. U dziecka stwierdza się przyspieszenie wieku kostnego, przedwczesne zarastanie szwów czaszkowych, wole, tachykardię i zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie, zaczerwienienie skóry, hipertermię, niepokój, nadpobudliwość, wzmożone pragnienie i łaknienie, brak przyrostu masy ciała, biegunki, wymioty, hepatosplenomegalię, żółtaczkę, obrzęki, trombocytopenię. Jeżeli matka zażywała leki przeciwtarczycowe w ciąży, ujawnienie choroby może się opóźnić do nawet 10 dni po HashimotoObjawy nadczynności tarczycy występują w początkowej fazie tej choroby, trwają kilka tygodni, są łagodnie wyrażone i nie wymagają leczenia tyreostatykami. Zwykle przeciwciała TRAb są ujemne, a obecne są przeciwciała cytotoksyczne (antytyreoperoksydazowe i antytyreoglobulinowe).Zespół Mc-Cune`a-AlbrightaKlasyczne objawy tego zespołu obejmują:- dysplazję włóknistą kości,- przebarwienia skóry o charakterze plam kawa z mlekiem (zwykle rozmieszczone po jednej stronie ciała)- przedwczesne dojrzewanie istotą choroby jest mutacja genu dla podjednostki alfa białka G, które jest wtórnym przekaźnikiem dla wielu receptorów ( receptorów hormonalnych) w schorzeniu tym mogą wystąpić objawy nadczynności gruczołów wydzielania wewnętrznego (tarczycy, przytarczyc, przysadki itp.). W artykule dokonano przeglądu aktualnych zaleceń dotyczących postępowania w przypadku nadczynności tarczycy (NT) u kobiet planujących ciążę i ciężarnych. Nadczynność tarczycy negatywnie oddziałuje na płodność. Leczenie NT u pacjentek w okresie rozrodczym należy planować z uwzględnieniem planów prokreacyjnych pacjentki. W fizjologicznie przebiegającej ciąży nawet u 20% pacjentek obserwuje się obniżenie wartości TSH. Należy jednak pamiętać, iż izolowane zmniejszenie stężenia TSH przy prawidłowych wartościach wolnych hormonów tarczycy i przeciwciał przeciwtarczycowych w pierwszym trymestrze ciąży jest zjawiskiem fizjologicznym i nie wymaga leczenia. Nadczynność tarczycy u ciężarnej wymaga interdyscyplinarnej opieki ginekologa i endokrynologa, a jej konsekwencje u dziecka mogą wymagać późniejszego leczenia z udziałem neonatologa czy pediatry. Wybór sposobu leczenia NT u pacjentek w ciąży (a w szczególności konieczność stosowania leków przeciwtarczycowych) winna zależeć od jej etiologii. Jawna NT negatywnie oddziałuje na zdrowie matki, przebieg ciąży i rozwój dziecka oraz wymaga leczenia, podczas gdy subkliniczna NT zwykle nie wymaga leczenia, a jedynie ścisłego monitorowania. U pacjentek z chorobą Gravesa i Basedowa po tyreoidektomii, leczeniu radiojodem lub leczonych tyreostatykiem z powodu NT w momencie stwierdzenia ciąży zaleca się oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwko receptorowi dla TSH (TRAb), co ma istotne znaczenie dla przewidywania możliwości wystąpienia płodowej nadczynności tarczycy. Fizjologiczne zmiany w zakresie funkcji tarczycy w ciąży i tyreotoksykoza ciążowa Nawet w fizjologicznie przebiegającej ciąży dochodzi do charakterystycznych zmian w zakresie gospodarki jodem oraz produkcji hormonów tarczycy, które znajdują swoje odzwierciedlenie w obserwowanych zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży wynikach oznaczeń zarówno TSH, jak i wolnych hormonów. Już we wczesnej ciąży dochodzi do gwałtownego wzrostu stężenia estrogenów, co pociąga za sobą dwu–trzykrotny wzrost stężenia globuliny wiążącej tyroksynę (TBG). Wzrost ilości białka wiążącego hormony tarczycy powoduje krótki i przejściowy spadek ich biodostępności poprzez zmniejszenie frakcji wolnych hormonów, a co za tym idzie – pobudzenie osi podwzgórze–przysadka–tarczyca i nasilenie produkcji większej ilości hormonów. Dodatkowym czynnikiem stymulującym tarczycę do produkcji hormonów jest gonadotropina kosmówkowa (β-HCG), która wykazuje podobieństwo strukturalne do TSH [1]. Prowadzi to do rozwoju w pierwszym trymestrze ciąży przejściowej, najczęściej subklinicznej nadczynności tarczycy (NT), która często wiąże się z pojawieniem niepowściągliwych wymiotów W drugim i trzecim trymestrze ciąży stężenie TSH winno się stopniowo podnosić, co zachodzi równolegle ze spadkiem stężeń FT4 i FT3 [2]. Świadomość zachodzących w okresie ciąży zmian jest kluczem do właściwej interpretacji wyników badań laboratoryjnych i umożliwia podjęcie właściwych decyzji terapeutycznych [3]. Uzyskane wyniki należy odnosić do zakresów norm wyznaczonych w danej populacji dla poszczególnych trymestrów ciąży (tabela 1) [4]. Właściwe postępowanie w przypadku przejściowej subklinicznej NT związanej z ciążą powinno obejmować nawadnianie oraz leczenie wspomagające. Jedynie w najcięższych postaciach zachodzi konieczność hospitalizacji. Tab. 1. Przedziały wartości referencyjnych dla stężenia TSH w poszczególnych trymestrach ciąży w populacji polskiej [4] Trymestr I II III TSH (µIU/ml) 0,009–3,18 0,05–3,44 0,11–3,53 Stosowanie w tym wypadku leków przeciwtarczycowych jest błędem. W przypadku nasilonych objawów nadczynności można rozważyć stosowanie leków β-adrenolitycznych [2]. Ciąża indukuje też zmiany w zakresie morfologii tarczycy. Objętość tarczycy rośnie o 10% u kobiet w ciąży zamieszkujących obszary o prawidłowym zaopatrzeniu w jod. Suplementacja jodowa w ciąży a nadczynność tarczycy W okresie fizjologicznej ciąży zapotrzebowanie na jod zwiększa się o mniej więcej 50% [5]. Na skutek pobudzenia filtracji kłębuszkowej rośnie wydalanie nerkowe jodu z moczem, a także dochodzi do transferu przezłożyskowego jodu, zwłaszcza w drugim i trzecim trymestrze [1]. W przypadku, gdy nie zostanie zwiększona podaż jodu, dochodzi do obniżenia stężenia wolnej tyroksyny, rozwoju wola zarówno u matki, jak i u płodu oraz w przypadku wyczerpania możliwości kompensacyjnych – niedoczynności tarczycy, która ma katastrofalne skutki dla rozwoju psychomotorycznego dziecka [2]. Dlatego też w okresie planowania ciąży, podczas fizjologicznie przebiegającej ciąży oraz laktacji zaleca się spożywanie ok. 100 µg jodu w pożywieniu oraz dodatkowo suplementację 150 µg w postaci jodku potasu [3]. Autorzy aktualnych wytycznych American Thyroid Association (ATA) wskazują, iż nie ma konieczności, aby pacjentki leczone z powodu NT suplementowały dodatkowo jod [2]. Natomiast zgodnie z polskimi wytycznymi suplementację jodową powinny stosować wszystkie kobiety ciężarne i karmiące piersią, z wyjątkiem pacjentek z ciężką NT [6]. Tab. 2. Istotne elementy, jakie należy wziąć pod uwagę przy planowaniu sposobu leczenia nadczynności tarczycy u kobiet rozważających ciążę w przyszłości • wiek • stężenie TRAb • moment planowanego poczęcia (poniżej roku/powyżej roku) • objętość tarczycy • obecność zmian ogniskowych w tarczycy • wynik biopsji • orbitopatia • palenie tytoniu • preferencje pacjentki Nadczynność tarczycy a płodność i planowanie ciąży U wszystkich kobiet w wieku rozrodczym, u których wdrażamy leczenie NT, należy brać pod uwagę możliwość zajścia w ciążę, a także omówić z pacjentką ryzyko z tym związane i reguły postępowania w przypadku, gdy dojdzie do poczęcia. Wybór odpowiedniej metody leczenia (długotrwała farmakoterapia, leczenie radiojodem czy tyreoidektomia) w istotnym stopniu winien być podyktowany faktem, czy i kiedy pacjentka planuje ciążę. Kobiety leczone farmakologicznie należy poinformować o konieczności długotrwałego leczenia (12–18 miesięcy) oraz ryzyku nawrotów choroby, a w przypadku ciąży – potencjalnej możliwości wystąpienia wad płodu związanych z leczeniem tyreostatykami. Należy poinformować pacjentkę, iż optymalnym momentem poczęcia dziecka jest uzyskanie stabilnej eutyreozy, a najlepiej pełnej remisji choroby [2]. Nadczynność tarczycy może także negatywnie wpływać na płodność kobiety. Szacuje się, iż u 5,8% kobiet z NT stwierdza się pierwotną lub wtórną niepłodność. Patogeneza zaburzeń płodności w przebiegu NT jest złożona i nie do końca poznana. Prawdopodobnie istotną rolę odgrywa tu wpływ na wydzielanie hormonów osi podwzgórze–przysadka–jajnik, co skutkuje nieregularnością miesiączkowania z towarzyszącymi zaburzeniami homeostazy, oraz niezależny od czynności tarczycy wpływ autoimmunizacji [7]. Kobiety leczone tyreostatykami należy poinformować o konieczności niezwłocznego zgłoszenia się do lekarza w przypadku podejrzenia ciąży [6]. Pacjentki, u których planowane jest leczenie radiojodem, powinny zostać pouczone o konieczności odłożenia planów prokreacyjnych o 6–12 miesięcy po podaniu terapeutycznej dawki radioizotopu. Dodatkowo warto pamiętać, iż leczenie radiojodem nie jest optymalną metodą leczenia NT w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa u pacjentek niewykluczających ciąży w przyszłości. Wiąże się bowiem z ryzykiem przetrwania przeciwciał przeciwko receptorowi dla TSH (TRAb) oraz ich transferu łożyskowego do płodu w trakcie ciąży, co może wywołać płodową NT. Warto zwrócić uwagę, iż może ona wystąpić nawet w przypadku, gdy u matki występuje już jatrogenna niedoczynność tarczycy, wymagająca leczenia L-tyroksyną [2]. Z kolei u pacjentek leczonych operacyjnie poczęcie dziecka można bezpiecznie planować już po mniej więcej trzech miesiącach od tyreoidektomii, pod warunkiem niepowikłanego przebiegu operacji, potwierdzenia łagodnego charakteru zmian w badaniu histopatologicznym oraz uzyskania optymalnego wyrównania hormonalnego na leczeniu substytucyjnym [3, 8]. Podsumowanie elementów, jakie należy uwzględnić przy planowaniu sposobu leczenia nadczynności tarczycy u kobiet rozważających ciążę w przyszłości, zamieszczono w tabeli 2. U pacjentek z chorobą Gravesa i Basedowa po tyreoidektomii, leczeniu radiojodem lub leczonych tyreostatykiem z powodu NT w momencie stwierdzenia ciąży zaleca się oznaczenie stężenia TRAb. Jeśli uzyskano prawidłowy wynik, nie ma potrzeby jego dalszego monitorowania [6]. Natomiast w przypadku stwierdzenia zwiększonego stężenia TRAb należy ponownie je oznaczyć w 18.–22. tygodniu oraz (jeśli nadal są podwyższone) kolejno w 30.–34. tygodniu ciąży [2]. W przypadku wysokich wartości należy wykonać również kontrolne oznaczenie TRAb u noworodka po narodzinach. U pacjentek z niekontrolowaną NT lub stężeniem TRAb przekraczającym trzy–pięciokrotność górnej granicy w drugiej połowie ciąży powinno się ściśle monitorować ultrasonograficznie stan płodu (czynność serca, rozwój, objętość płynu owodniowego, obecność wola) [3]. Nadczynność tarczycy w ciąży – epidemiologia U ok. 20% ciężarnych w pierwszym trymestrze ciąży obserwuje się obniżenie wartości TSH [9]. W większości przypadków jest to izolowana nieprawidłowość, a w przypadku, gdy wartości wolnych hormonów tarczycy są w normie i nie ma towarzyszących biochemicznych i ultrasonograficznych wykładników choroby tarczycy, należy uznać to za zjawisko fizjologiczne, a tym samym niewymagające leczenia. Wykładniki jawnej nadczynności tarczycy (gdy obniżeniu TSH towarzyszy zwiększone stężenie wolnej tyroksyny – FT4 i wolnej trijodotyroniny – FT3) stwierdza się u ok. 0,1–1% kobiet ciężarnych. Najczęstszą przyczyną jawnej NT u kobiet ciężarnych (występującą u 85% pacjentek) jest choroba Gravesa i Basedowa. Znacznie rzadziej ( 100 uderzeń/min, a także brak wzrostu masy ciała lub nawet chudnięcie [10]. Dla potwierdzenia NT konieczne jest wykonanie badań biochemicznych [1]. Pozatarczycowe manifestacje chorób tarczycy jak orbitopatia czy dermopatia tarczycowa są niezwykle rzadko spotykane w okresie ciąży [3, 10]. W przypadku stwierdzenia obniżonego stężenia TSH w pierwszym trymestrze ciąży należy przeprowadzić szczegółowe badanie podmiotowe i przedmiotowe oraz ocenić stężenie FT4. Bardzo istotnym elementem jest też wywiad rodzinny w kierunku chorób tarczycy. W wywiadzie osobniczym należy zwrócić szczególną uwagę na przebyte wcześniej choroby tarczycy oraz współistniejące schorzenia autoimmunizacyjne. Istotnym czynnikiem nadczynności indukowanej ciążą jest również ciąża bliźniacza ze względu na znacznie wyższe wartości β-HCG [1]. W kontekście objawów należy zapytać o występowanie niepowściągliwych wymiotów ciężarnych. Istotną rolę w różnicowaniu choroby Gravesa i Basedowa od innych przyczyn NT odgrywa oznaczenie TRAb i FT3 [10]. Badanie TRAb ma także bardzo istotne znaczenie dla przewidywania możliwości wystąpienia płodowej NT [2]. Pomocne w diagnostyce różnicowej może być również wykonanie badania USG tarczycy (stwierdzenie cech choroby autoimmunizacyjnej tarczycy, wzmożonego przepływu w badaniu Color Doppler, współistnienie zmian ogniskowych) [12]. Typowy obraz ultrasonograficzny tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa przedstawia ryc. 1. W przypadku identyfikacji współistniejących zmian ogniskowych należy wykonać diagnostykę cytologiczną według wskazań jak u pacjentek nieciężarnych [13]. Ryc. 1. Obraz ultrasonograficzny u pacjentki z nadczynnością tarczycy w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa. Widoczne obniżenie echogeniczności tarczycy, niejednorodność oraz wzmożone unaczynienie miąższu gruczołu tarczowego Należy pamiętać, iż zarówno scyntygrafia diagnostyczna, jak i leczenie radioizotopowe są bezwzględnie przeciwwskazane u kobiet w okresie ciąży [2, 14]. Tabela 3 przedstawia wybrane czynniki pozwalające na różnicowanie przyczyny NT u kobiety ciężarnej [11, 15]. Tab. 3. Wybrane cechy przydatne w różnicowaniu przyczyn nadczynności tarczycy u ciężarnej [11, 15] Choroba Gravesa i Basedowa Przejściowa nadczynność indukowana ciążą Wole guzkowe nadczynne Rodzinna nadczynność tarczycy ograniczona do ciąży Dodatni wywiad lub cechy kliniczne chorób z autoimmunizacji +++ - - - Wole proste +++ - - - Guzki tarczycy ± - +++ - aTPO ± ± - - TRAb +++ - - - Leki przeciwtarczycowe tak raczej nie (β-adrenolityki, leczenie wspomagające, nawodnienie) tak raczej nie Nadczynność tarczycy – konsekwencje dla matki i dziecka Nadczynność tarczycy u matki może skutkować szeregiem niekorzystnych konsekwencji zarówno dla matki, przebiegu ciąży, jak i dla rozwoju płodu. U ciężarnej NT może sprzyjać wystąpieniu stanu przedrzucawkowego, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do rozwoju niewydolności serca oraz przełomu tarczycowego. Zwiększone jest też ryzyko poronień i porodów przedwczesnych. U płodu obserwuje się zmniejszoną masę urodzeniową, a także zwiększone ryzyko wewnątrzmacicznego obumarcia płodu. Widoczne może być wole, tachykardia i obrzęk płodu. Ekspozycja na nadmierne stężenia hormonów tarczycy może wywołać przyspieszenie wieku kostnego, a nawet upośledzenie słuchu u dziecka. Podsumowanie potencjalnych konsekwencji jawnej nadczynności ukazuje ryc. 2. Należy jednak pamiętać, iż dotyczy to jawnej klinicznie NT (obniżonemu stężeniu TSH towarzyszą podwyższone wartości wolnych hormonów tarczycy). Wysokie stężenie TRAb odgrywa istotną rolę w rozwoju wrodzonej NT u dziecka [1]. Ultrasonograficznie u płodu zauważalne jest powiększenie i obniżona echogeniczność gruczołu oraz zwiększone przepływy w obrębie miąższu tarczycy w badaniu metodą Dopplera. U płodu obserwuje się przyspieszenie czynności serca, zahamowanie wewnątrzmacicznego wzrastania, zmniejszenie obwodu głowy (mikrocefalia – małogłowie) i wielowodzie. U noworodka obraz kliniczny może być różny. Dzieci mogą być drażliwe, łapczywie jedzą, mają skłonność do wymiotów i biegunek. Obserwuje się brak przyrostu masy ciała, gorączkę i zaczerwienienie skóry. Rzadko dzieci prezentują wytrzeszcz gałek ocznych, powiększenie gruczołu tarczowego i zespół tarczycowo-sercowy [2]. Leczenie nadczynności tarczycy w ciąży W leczeniu NT w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa lub wola guzkowego nadczynnego stosuje się leki przeciwtarczycowe – tiamazol i propylotiouracyl (PTU) [16]. Zaleca się leczenie minimalnymi skutecznymi dawkami leków. Celem leczenia jest normalizacja wolnych hormonów tarczycy, aby znajdowały się w górnej jednej trzeciej zakresu referencyjnego [14]. Pacjentki z subkliniczną NT winny być jedynie ściśle kontrolowane, ponieważ ryzyko związane ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych jest większe niż samej choroby, a potencjalne korzyści płynące z terapii – niepewne. Ryzyko dotyczy zarówno możliwych działań ubocznych, jak również przedawkowania leków, a co za tym idzie – wywołania niedoczynności tarczycy u płodu, z jej negatywnymi konsekwencjami dla rozwoju fizycznego i intelektualnego dziecka [2]. Ryc. 2. Potencjalne konsekwencje jawnej klinicznie nadczynności tarczycy w okresie ciąży dla matki i dziecka W badaniach nie wykazano, aby subkliniczna NT wiązała się z istotnym ryzykiem niekorzystnego przebiegu ciąży. Pojedyncze doniesienia wiązały jej występowanie z przedwczesnym oddzielaniem łożyska czy występowaniem porodu przedwczesnego. Istnieją nawet doniesienia, iż subkliniczna NT wiązała się z niższym ryzykiem występowania nadciśnienia indukowanego ciążą (efekt wazodylatacyjny hormonów tarczycy) [3, 17]. Leki przeciwtarczycowe przenikają barierę łożyskową i oddziałują na płód [6]. Stosowanie PTU wiąże się z ryzykiem ostrej niewydolności wątroby, podczas gdy stosowanie tiamazolu obarczone jest zagrożeniem wystąpienia wad płodu takich jak wrodzony niedorozwój skóry czy zarośnięcie nozdrzy [18], choć takie objawy rzadko opisywano także po leczeniu PTU [16]. W przypadku leczenia PTU należy monitorować próby wątrobowe co trzy–cztery tygodnie. Z kolei rzadkim powikłaniem leczenia tiamazolem może być agranulocytoza. Morfologię krwi należy zbadać zawsze w przypadku pojawienia się objawów anginy i gorączki [2, 14]. We wczesnej ciąży (do 16. tygodnia) lekiem z wyboru jest PTU w początkowej dawce 100–200 mg/dobę w trzech dawkach podzielonych. Jeśli kobieta leczona tiamazolem z powodu nadczynności tarczycy zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie zamienić lek na PTU, stosując przelicznik dawki 1:20. W bardziej zaawansowanej ciąży można kontynuować leczenie PTU lub zmienić preparat na tiamazol w zalecanej dawce 10–20 mg/dobę w jednej lub dwóch dawkach podzielonych [14]. Natomiast jeśli pacjentka przed zajściem w ciążę miała wyrównaną nadczynność tarczycy na niewielkich dawkach tiamazolu (≤ 10 mg/dobę) lub PTU (≤ 200 mg/dobę), należy rozważyć odstawienie leku, a następnie kontrolować stan kliniczny oraz stężenie TSH i FT4 co jeden–dwa tygodnie. W przypadku utrzymującej się eutyreozy kontrolę w drugim i trzecim trymestrze można prowadzić co dwa–cztery tygodnie [6]. U kobiet po 16. tygodniu ciąży można kontynuować leczenie PTU lub zmienić lek na tiamazol. Nie zaleca się leczenia skojarzonego tyreostatykiem i L-tyroksyną (poza wyjątkowymi przypadkami izolowanej NT u płodu). Zabieg tyreoidektomii z powodu NT u kobiet ciężarnych (wykonywany optymalnie w drugim trymestrze ciąży) wykonuje się wyłącznie w wyjątkowych sytuacjach, do jakich należą: wystąpienie ciężkich objawów ubocznych leczenia tyreostatykami, konieczność stosowania dużych dawek leku czy brak współpracy ciężarnej z niekontrolowaną NT [2]. Stosowanie przez matkę takich leków przeciwtarczycowych w związku z NT może powodować u płodu rozwój wola oraz niedoczynność tarczycy [16]. W obrazie ultrasonograficznym obserwuje się wówczas odgięciowe ustawienie szyi płodu, co może utrudnić, a nawet uniemożliwić poród drogą pochwową. Zwykle zmniejszenie dawki leków wystarcza, aby zredukować rozmiary wola i przywrócić prawidłową czynność tarczycy płodu [3]. Zapamiętaj! Nadczynność tarczycy wymaga interdyscyplinarnej opieki ginekologa i endokrynologa, a jej konsekwencje u dziecka mogą wymagać leczenia z udziałem neonatologa czy pediatry. Wybór sposobu leczenia nadczynności tarczycy u pacjentek w wieku rozrodczym zależy od planów prokreacyjnych pacjentki. Jawna nadczynność tarczycy negatywnie oddziałuje na zdrowie matki, przebieg ciąży i rozwój dziecka oraz wymaga leczenia. Subkliniczna nadczynność tarczycy zwykle nie wymaga leczenia, a jedynie ścisłego monitorowania. Konieczność stosowania leków przeciwtarczycowych zależy od etiologii nadczynności tarczycy. Piśmiennictwo: Krassas Poppe K., Glinoer D. Thyroid function and human reproductive health. Endocr Rev 2010; 31 (5): 702-755. Doi: Alexander Pearce Brent Brown Chen H., Dosiou C., Grobman Laurberg P., Lazarus Mandel Peeters Sullivan S. 2017 Guidelines of the American Thyroid Association for the Diagnosis and Management of Thyroid Disease During Pregnancy and the Postpartum. Thyroid 2017; 27 (3): 315–389. Doi: Ruchała M., Szczepanek-Parulska E., Płaczkiewicz-Jankowska E. Diagnostyka i leczenie chorób tarczycy u kobiet w ciąży według wytycznych American Thyroid Association 2017. Med. Prakt 2017; 12: 48–59. Kostecka-Matyja M., Fedorowicz A., Bar-Andziak E., Bednarczuk T., Buziak-Bereza M., Dumnicka P., Górska M., Krasnodębska M., Niedźwiedzka B., Pach D., Ruchała, M., Siewko K., Solnica B., Sowiński J., Szelachowska M., Trofimiuk-Müldner M., Wachowiak-Ochmańska K., Hubalewska-Dydejczyk A. Reference Values for TSH and Free Thyroid Hormones in Healthy Pregnant Women in Poland: A Prospective, Multicenter Study. Eur Thyroid J 2017; 6 (2): 82–88. Doi: 453 061. Lazarus The importance of iodine in public health. Environ Geochem Health 2015; 37 (4): 605–618. Doi: Hubalewska-Dydejczyk A., Lewiński A., Milewicz A., Radowicki S., Poręba R., Karbownik-Lewińska M., Kostecka-Matyja M., Trofimiuk-Müldner M., Pach D., Zygmunt A., Bandurska-Stankiewicz E., Bar-Andziak E., Bednarczuk T., Buziak-Bereza M., Drews K., Gietka-Czernel M., Górska M., Jastrzębska H., Junik R., Nauman J., Niedziela M., Reroń A., Sowiński J., Sworczak K., Syrenicz A., Zgliczyński W. [Management of thyroid diseases during pregnancy]. Endokrynol Pol 2011; 62 (4): 362–381. Mintziori G., Kita M., Duntas L., Gouli, Consequences of hyperthyroidism in male and female fertility: pathophysiology and current management. J Endocrinol Invest 2016; 39 (8): 849–853. Doi: Krassas Markou The impact of thyroid diseases starting from birth on reproductive function. Hormones (Athens) 2019; 18 (4): 365–381. Doi: 156-y. Glinoer D. Personal considerations on the 2011 American Thyroid Association and the 2007 Endocrine Society pregnancy and thyroid disease guidelines. Thyroid 2011; 21 (10): 1049–1051. Doi: Chan Mandel Therapy insight: management of Graves’ disease during pregnancy. Nat Clin Pract Endocrinol Metab 2007; 3 (6): 470–478. Doi: De Groot L., Abalovich M., Alexander Amino N., Barbour L., Cobin Eastman Lazarus Luton D., Mandel Mestman J., Rovet J., Sullivan S. Management of thyroid dysfunction during pregnancy and postpartum: an Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2012; 97 (8): 2543–2565. Doi: Ruchała M., Szczepanek E. Thyroid ultrasound – a piece of cake? Endokrynol Pol 2010; 61 (3): 330–344. Jarząb B., Dedecjus M., Słowińska-Klencka D., Lewiński A., Adamczewski Z., Anielski R., Bagłaj M., Bałdys-Waligórska A., Barczyński M., Bednarczuk T., Bossowski A., Buziak-Bereza M., Chmielik E., Cichocki A., Czarniecka A., Czepczyński R., Dzięcioł J., Gawlik T., Handkiewicz-Junak D., Hasse-Lazar K., Hubalewska-Dydejczyk A., Jażdżewski K., Jurecka-Lubieniecka B., Kalemba M., Kamiński G., Karbownik-Lewińska M., Klencki M., Kos-Kudła B., Kotecka-Blicharz A., Kowalska A., Krajewska J., Kropińska A., Kukulska A., Kulik E., Kułakowski A., Kuzdak K., Lange D., Ledwon A., Lewandowska-Jabłońska E., Łącka K., Michalik B., Nasierowska-Guttmejer A., Nauman J., Niedziela M., Małecka-Tendera E., Oczko-Wojciechowska M., Olczyk T., Paliczka-Cieślik E., Pomorski L., Puch Z., Roskosz J., Ruchała M., Rusinek D., Sporny S., Stanek-Widera A., Stojcev Z., Syguła A., Syrenicz A., Szpak-Ulczok S., Tomkalski T., Wygoda Z., Włoch J., Zembala-Nożyńska E. Guidelines of Polish National Societies Diagnostics and Treatment of Thyroid Carcinoma. 2018 Update. Endokrynol Pol 2018; 69 (1): 34–74. Doi: Ross Burch Cooper Greenlee Laurberg P., Maia Rivkees Samuels M., Sosa Stan Walter 2016 American Thyroid Association Guidelines for Diagnosis and Management of Hyperthyroidism and Other Causes of Thyrotoxicosis. Thyroid 2016; 26 (10): 1343–1421. Doi: Stagnaro-Green A., Abalovich M., Alexander E., Azizi F., Mestman J., Negro R., Nixon A., Pearce Soldin Sullivan S., Wiersinga W. American Thyroid Association Taskforce on Thyroid Disease During, P., Postpartum: Guidelines of the American Thyroid Association for the diagnosis and management of thyroid disease during pregnancy and postpartum. Thyroid 2011; 21 (10): 1081–1125. Doi: Napier C., Pearce Rethinking antithyroid drugs in pregnancy. Clin Endocrinol (Oxf) 2015; 82 (4): 475–477. Doi: 577. Casey Leveno Thyroid disease in pregnancy. Obstet Gynecol 2006; 108 (5): 1283–1292. Doi: Hui L., Bianchi Prenatal pharmacotherapy for fetal anomalies: a 2011 update. Prenat Diagn 2011; 31 (7): 735–743. Doi: Nadczynność tarczycy u dzieci nie jest często występującą chorobą – zdecydowanie częstsza jest niedoczynność tarczycy. Warto jednak mieć wiedzę na temat tego schorzenia, ponieważ może być ono przyczyną utraty masy ciała, trudności z koncentracją czy przyspieszonego wzrostu u dziecka. Jakie mogą być inne objawy nadczynności tarczycy u dziecka i jak można ją leczyć? Nadczynność tarczycy to zaburzenie jednego z ważniejszych ludzkich gruczołów dokrewnych. Wydzielane przez tarczycę tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3) odpowiedzialne są za szereg istotnych zjawisk, za przebieg procesów metabolicznych (takich jak wątrobowa produkcja glukozy), pobudzanie przemiany materii czy stymulację dojrzewania komórek nerwowych. Organizm człowieka funkcjonuje w pełni prawidłowo wtedy, gdy produkowane i uwalniane są optymalne ilości tarczycowych hormonów. Wtedy, gdy tarczyca uwalnia ich za mało, dochodzić może do niedoczynności tarczycy. Odwrotnym do niej stanem – czyli takim, gdzie w organizmie krążą zbyt duże ilości hormonów gruczołu tarczowego – jest z kolei nadczynność tarczycy. Czytaj: Niedoczynność tarczycy u dzieci - objawy, przyczyny, leczenie tarczycy u dzieci Hipotyreoza u noworodków: wrodzona niedoczynność tarczycy Nadczynność gruczołu tarczowego wystąpić może w dowolnym wieku – przede wszystkim spotyka się ją jednak u osób dorosłych. U młodszych pacjentów choroba ta również może się rozwinąć, jednak należy tutaj podkreślić, że nadczynność tarczycy u dziecka to rzadkie schorzenie – szacuje się, że występuje u około jednego na 10 tysięcy młodych pacjentów. Spis treści: Przyczyny nadczynności tarczycy u dzieci Rodzaje nadczynności tarczycy u dziecka Objawy nadczynności tarczycy u dzieci Przełom tarczycowy w przebiegu nadczynności tarczycy u dziecka Diagnostyka nadczynności tarczycy u dzieci Leczenie nadczynności u dzieci Przyczyny nadczynności tarczycy u dzieci Najczęstszą przyczyną tego, że dziecięca tarczyca produkuje i uwalnia zbyt duże ilości hormonów, jest choroba Gravesa-Basedowa. Jest to choroba autoimmunologiczna, która polega na tym, że układ odpornościowy produkuje swoiste przeciwciała, które stymulują gruczoł tarczowy do wydzielania hormonów. Choroba Gravesa-Basedowa spotykana jest częściej u dziewcząt, oprócz tego obserwuje się ją u dzieci, które cierpią na jakieś inne schorzenia autoimmunologiczne, takie jak np. cukrzyca typu 1 czy celiakia (lub ktoś w ich rodzinie choruje na te choroby) Czytaj: Cukrzyca u dzieci: cukrzyca typu 1, objawy i leczenie Innymi możliwymi przyczynami nadczynności tarczycy u dziecka mogą być także: zapalenie tarczycy, guzki tarczycy, choroby przysadki mózgowej (w tym przypadku do nadczynności gruczołu tarczowego może doprowadzić nadmierne wydzielanie przysadkowej tyreotropiny, czyli TSH, która stymuluje tarczycę do uwalniania jej hormonów), przyjmowanie preparatów hormonów tarczycy (zdarza się, że pacjent – np. z powodu niedoczynności tarczycy – zaczyna przyjmować tego rodzaju leki i ostatecznie okazuje się, że ich dawka jest dla niego zbyt duża). Ciekawym rodzajem nadczynności tarczycy jest noworodkowa postać choroby Gravesa-Basedowa. Problem ten pojawiać się może u noworodka wtedy, kiedy jego matka ma horobę Gravesa-Basedowa. W jej krwi – nawet w okresie remisji choroby – mogą znajdować się związane z tym schorzeniem przeciwciała, które mogą przechodzić do organizmu noworodka i ostatecznie doprowadzić do pojawienia się u niego symptomów nadczynności tarczycy. Rodzaje nadczynności tarczycy u dziecka Tak jak u osób dorosłych, tak i u dzieci wyróżnia się kilka rodzajów nadczynności tarczycy. Najczęstszym jest pierwotna nadczynność gruczołu tarczowego, która wynika z patologii dotyczących tego właśnie narządu – jako przykłady można tutaj podać wspomniane wcześniej guzki tarczycy czy chorobę Gravesa. O wtórnej nadczynności tarczycy u dziecka można z kolei mówić wtedy, kiedy za nadmierną ilość hormonów tarczycowych w organizmie odpowiadają dysfunkcje innych organów niż tarczyca – jest to problem dość rzadki i spowodowany może być np. gruczolakiem przysadki mózgowej produkującym TSH. Nadczynność tarczycy dzieli się również na jawną oraz utajoną. O jawnej jej postaci mówi się wtedy, kiedy u pacjenta pojawiają się typowe odchylenia (takie jak obniżony poziom TSH oraz podwyższone stężenia T3 i T4), którym towarzyszą objawy nadczynności gruczołu tarczowego. Zdecydowanie inaczej przebiega z kolei subkliniczna nadczynność tarczycy – w jej przypadku u pacjenta zwykle nie pojawiają się żadne objawy, a jednocześnie jedynym odchyleniem, które jest u nich wykrywane, jest nieco obniżony poziom TSH (wyniki badań T3 i T4 są w tej sytuacji zwykle w granicach normy). Objawy nadczynności tarczycy u dzieci Hormony tarczycy ogólnie można uznać za takie substancje, które przyspieszają metabolizm organizmu – można więc tutaj dość łatwo wywnioskować, jaki są skutki ich nadmiaru. Wśród objawów nadczynności tarczycy u dziecka wymieniane są: zwiększona potliwość, przyspieszone bicie serca, wahania nastroju (dziecko może stawać się bardzo drażliwe, może ono łatwo wpadać w złość czy odwrotnie, w napady płaczu), trudności ze snem (zazwyczaj w postaci bezsenności), problemy z koncentracją i uwagą, wzrost temperatury ciała, wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego krwi (gdzie jednocześnie dochodzić może do spadku wartości ciśnienia rozkurczowego), tendencja do biegunek, spadek masy ciała (pojawiający się czasami nawet pomimo zwiększonego apetytu u dziecka), u dziewcząt, które dotychczas nie miesiączkowały, opóźnienie momentu wystąpienia pierwszego krwawienia; u tych natomiast pacjentek, które już rozpoczęły miesiączkowanie, w przebiegu nadczynności tarczycy pojawiać się mogą zaburzenia długości trwania cyklu – może on się stawać znacznie krótszy lub dłuższy niż przed zachorowaniem, zwiększona utrata włosów, nadruchliwość. W przypadku nasilonej nadczynności tarczycy u dziecka dochodzić może także do występowania wytrzeszczu gałek ocznych – stan ten określa się mianem orbitopatii tarczycowej i rozwija się on wskutek zapalenia tkanek miękkich oczodołu. Przełom tarczycowy w przebiegu nadczynności tarczycy u dziecka Organizm do pewnego momentu jest sobie w stanie poradzić z nadmiarem tarczycowych hormonów, w końcu jednak dochodzić może do wyczerpania jego zdolności kompensacyjnych i występować może przez to przełom tarczycowy. Jego przejawami są znacznego stopnia wzrost temperatury ciała, bardzo szybka czynność serca oraz wyjątkowego stopnia potliwość, biegunka oraz wymioty. Ogólnie przełom tarczycowy stanowi stan zagrożenia życia i wymaga udzielenia choremu pilnej pomocy medycznej. Diagnostyka nadczynności tarczycy u dzieci W diagnostyce nadczynności tarczycy u dzieci największe znaczenie mają badania laboratoryjne – do podstawowych należą w tym przypadku oznaczanie stężenia we krwi TSH, T3 oraz T4. Badania te mogą informować o tym, że pacjent może mieć nadczynność tarczycy, ich jednak tylko wyniki nie są w stanie wskazać na to, jaka jest przyczyna tego stanu. Z tego powodu do kompleksowej diagnostyki wymagane jest przeprowadzenie innych jeszcze analiz, takich jak np. oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwko receptorowi TSH czy przeciwko peroksydazie tarczycowej. Poza badaniami laboratoryjnymi, w diagnostyce nadczynności tarczycy u dziecka istotne jest także badanie palpacyjne tego narządu oraz USG tarczycy. Oba wymienione badania mogą wykazać obecność u pacjenta np. jakichś guzków w obrębie miąższu tarczycy. W razie wątpliwości diagnostycznych wykonana może zostać biopsja tarczycy – uzyskany podczas niej materiał przekazywany jest następnie do badań histopatologicznych. Leczenie nadczynności u dzieci W leczeniu nadczynności tarczycy u dzieci wykorzystuje się ogólnie trzy metody: farmakoterapię, leczenie jodem promieniotwórczym oraz zabiegi chirurgiczne. W przypadku pierwszej z wymienionych metod wykorzystywane są tzw. leki przeciwtarczycowe, których działanie doprowadza do zmniejszenia produkcji hormonów tarczycy. Drugą opcją jest wykorzystanie jodu promieniotwórczego. Komórki tarczycy wychwytują tę substancję, po czym zwyczajnie dochodzi do ich zaniku. Samo słowo „promieniotwórczy” nierzadko wzbudza przerażenie u rodziców, należy tutaj jednak podkreślić, że ogólnie leczenie uznawane jest za bezpieczne i w razie istnienia wskazań, jak najbardziej terapia taka może doprowadzić do ustąpienia nadczynności tarczycy u dziecka. Trzecią dostępną opcją terapeutyczną są wspomniane wcześniej zabiegi chirurgiczne. Wykorzystywane są one przede wszystkim wtedy, gdy inne opcje terapeutyczne – np. leczenie farmakologiczne – nie przynoszą poprawy lub też wtedy, gdy ze względu na stopień objawów nadczynności tarczycy konieczne jest uzyskanie jak najszybszej remisji choroby. Możliwe są w tym przypadku różne zabiegi, bo zarówno częściowa, jak i całkowita resekcja tarczycy. Warto tutaj jednak wspomnieć, że po takim zabiegu konieczna jest suplementacja hormonów tarczycy. chłopcze,,aby zbadać dokładnie tarczycę musisz mieć:USG tarczycy,TSH,ft3,ft4 i z tym do lekarza endokrynologa zajmującego sie wielomiesięczne kolejki,a u mnie juz w styczniu nie było zapisów na ten rok .Jest to czekaj w kolejkach,tylko załatw wyniki i do lekarza od regularnie będziesz brał lek,praca tarczycy sie wyrówna i poczujesz się co jakiś czas,który ustali lekarz musisz badac Tsh i beziesz obserwował jak wraca do nie strugaj,bo nic ci nie kiedyś nadczynność tarczycy z 10 lat pracy nie mogłam wejść na drugie piętro,na przystanku musiałam siadać ,bo 10 minut nie mogłam ustać na mi słabo,serce czasem gwałtownie stuknęło kilka razy bez żadnej to tylko wsppomnienie ,bo śmigam jak ty będziesz śmigał .Tylko zastosuj się do zaleceń lekarza i kontroluj poziom TSH. Cytuj Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2007-08-16 19:05:52 fighilkik30 Gość Netkobiet Temat: Nadczynność tarczycy - objawy nadczynności tarczycyJakie są objawy nadczynności tarczycy ? Ja u siebie zaobserwowałam wiele objawów mogących wskazywać na to ,że mogę na nią cierpieć . Mam ostatnio wzmożony apetyt, zaobserwowałam też drżenie rąk, nieregularne miesiączki i bezsenność. ALe takie objawy mogą świadczyć też o tym ,że mam stresa albo jestem przemęczona, albo w ogóle o tysiącu innych schorzeń niż nadczynność tarczycy. Także będę wdzięczna za Wasze zdani na temat objawów niedoczynności tarczycy ! 2 Odpowiedź przez Bianca 2008-09-11 09:29:30 Bianca 100% Netkobieta Nieaktywny Zawód: pedagog Zarejestrowany: 2008-03-01 Posty: 549 Wiek: zawsze 18;) Odp: Nadczynność tarczycy - objawy nadczynności tarczycy No fakt, tak jak piszesz - takie objawy mogą powodowac także inne choroby - to jasne. Mam jednak kilka rzeczy dla ceibie, może Ci pomogą w ocenie stanu twojego zdrowia ? * Spadek wagi Łączy się z szybkim spalaniem kalorii. Chory jest bez przerwy głodny, je również w nocy, ale i tak chudnie, i to dużo: od kilku do 30 kilogramów w ciągu niewielu miesięcy.* Nadwrażliwość na ciepło i nadmierna potliwość Przyspieszona przemiana materii sprawia, że organizm wytwarza więcej ciepła i musi je odprowadzić. Stąd nasilone pocenie się. Osoby z nadczynnością tarczycy źle znoszą wysokie temperatury. Zimą chodzą w cienkich płaszczach i nieustannie wietrzą pokoje.* Drażliwość, nerwowość Zazwyczaj dotyczy kobiet, które mają małe dzieci oraz osób na kierowniczych stanowiskach. Nie mogą sprostać obowiązkom, są wiecznie rozdrażnione, źle przyjmują wszelkie uwagi, bez powodu wpadają w złość. Trudno im się skoncentrować na jednym zadaniu.*Kołatanie serca - bardzo szybkie bicie Może być niebezpieczne, zwłaszcza u ludzi starszych, u których przekształca się w migotanie przedsionków, prowadzące do niewydolności serca.* Duszność Pojawia się nawet po niewielkim wysiłku fizycznym. Nasila dolegliwości przy astmie i chorobach płuc.* Drżenie rąk Bardzo krępujące. Budzi podejrzenia o nadużywanie alkoholu. Kiedy trudno utrzymać w ręku łyżkę, włożyć klucz do zamka, napisać coś czytelnie, chory szuka pomocy u neurologa, obawiając się choroby Parkinsona.* Osłabienie mięśni, najczęściej nóg Ciężko wchodzić po schodach czy wstawać z fotela bez wspierania się na rękach.* Biegunki Są związane z bardzo szybką przemianą materii. Wypróżnienia mogą się zdarzać nawet trzy razy dziennie.* Nieregularne miesiączki Zwykle bywają skąpe lub całkowicie zanikają.* Dolegliwości skórne Na podudziach i stopach pojawiają się czerwone, mocno swędzące plamy. Nogi nad kostkami bywają mocno opuchnięte. Skóra swędzi. Włosy robią się rzadkie, cienkie i sztywne, trudno je ułożyć lub zakręcić. Paznokcie są łamliwe, mają nierówną powierzchnię i czasem zmieniony kolor.* Łzawienie Z reguły przy wietrze i ostrym świetle. Chory odczuwa ból, pieczenie oczu (piasek pod powiekami), widzi obraz zamazany lub podwójny. Pod oczami pojawiają się worki.* Wole Sygnalizuje zaawansowane stadium nadczynności jak ? Mam nadzieję, że ten opis ci choc troszkę pomógł. Pozdrawiam ! Życie ciągle płata mi figle. Myśli, że mam dość sił by iść ciągle pod wiatr......A ja mam już oczy pełne piasku, nie widzę nic... 3 Odpowiedź przez vvanessss 2009-01-21 14:22:34 Ostatnio edytowany przez vvanessss (2009-01-21 14:24:20) vvanessss Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-01-21 Posty: 1 Odp: Nadczynność tarczycy - objawy nadczynności tarczycymam 21 lat i zdiagnozowana nadczynnosc tarczycy. przepisano mi metizol i propranolol. czy rano zazywa sie te leki na czczo?? czy tracenie na wadze, oslabienia i kolatanie serca kiedys mina?? zjadam tony cukierkow dziennie bo chcialabym wrocic do swojej normalnej wagi wkoncu i normalnie zaczac chodzic na uczelnie. ale przy kazdym minimalnym wysilku fizycznym wydaje mi sie ze moje serce nie wytrzyma. czy mozliwy jest powrot do calkowitego zdrowia i w jakim okresie czasowym?? czy bede mogla kiedys odstawic leki i normalnie funkcjonowac?? napiszcie jak pzrebiega wasze leczenie pozdr:) 4 Odpowiedź przez malgolcia 2009-01-21 22:58:30 malgolcia 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2008-11-16 Posty: 222 Wiek: 22 Odp: Nadczynność tarczycy - objawy nadczynności tarczycy ja mam pooperacyjna niedoczynnosc przytarczyc, musze brac leki codziennie przed sniadaniem i niestety musze je brac do konca zycia...czuje sie roznie...czasami bardzo zmeczona! ale mysle ze jak dobrze ustawia ci leki to wszytsko powinno sie jakos ulozyc!a slodyczami sie tak nie opychaj bo to nic ci nie da z ta waga! moze z czasem waga sama ci sie ustabilizuje jak pobierzesz te leki jakis czas.. W życiu piękne są tylko chwile, dlatego czasem warto życ Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź

nadczynność tarczycy u dziecka forum